به نقل از «خبرگزاری آریا»

سيستم عصبي چه نقشي در گسترش سرطان در بدن دارد؟

تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۴۹۲۰۸

خبرگزاری آریا-سلول‌های تومور اغلب از سلول‌های عصبی مانند شاهراه‌هایی استفاده می‌کنند تا به سایر قسمت‌های بدن بروند.
به گزارش خبرگزاری آریا،در سال‌های اخیر، شماری از پژوهشگران به بررسی نقش سیستم عصبی در بسیاری از انواع سرطان پرداخته‌اند و معتقدند شناخت ارتباط میان تومورها و عصب‌ها در مبارزه با سرطان تعیین‌کننده خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

میشل مونهه، دانشمند علوم اعصاب و عصب‌سرطان‌شناس در دانشگاه استنفورد، به یو‌اس‌ای‌ تودی می‌گوید: «هر سرطانی که بررسی شده شواهدی از نقش کلیدی سیستم عصبی داشته است.»
عصب‌ها حامل پیام‌ها میان مغز و سایر قسمت‌های بدن‌اند و احساساتی مانند سرما، گرما، درد، عواطف و حتی زمان‌بندی ضربان قلب را ممکن می‌کنند.
دکتر موران آمیت، سرطان‌زیست‌شناس و جراح سر و گردن در مرکز سرطان اندرسون در هیوستون، می‌گوید: «بنابراین، معقول و منطقی به نظر می‌رسد که سیستم عصبی سرطان‌ را نیز کنترل کند.»
به نوشته یو‌اس‌ای تودی، بدون اعصاب، بافت‌ها نمی‌توانند پیام دریافت کنند و نمی‌توانند رشد کنند و تحلیل می‌روند. به همین دلیل است که پژوهشگران تصور می‌کنند قطع عصب‌های تومور ممکن است به کشتن سلول‌های سرطانی کمک کند.
پژوهش‌ها نشان داده است بتا بلاکرها یا مسدودکننده‌های گیرنده آدرنرژیک بتا‌ــ که معمولا برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند اما فعالیت عصبی را کاهش می‌دهند‌ــ به درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه و روده کمک می‌کنند.
به نظر می‌رسد افرادی که داروهای اعصاب مانند داروهای ضدافسردگی و تثبیت‌کننده خلق مصرف می‌کنند کمتر دچار تومور می‌شوند.
مونهه می‌گوید داروهای صرع که از فعالیت سلول‌های عصبی می‌کاهند ممکن است در ترکیب با سایر درمان‌ها، به بیماران مبتلا به سرطان مغز کمک کنند. او امیدوار است در ماه‌های آتی این داروها را روی بیماران مبتلا به سرطان آزمایش کند.
او در ادامه هشدار می‌دهد افراد نباید این شیوه‌ها را روی خودشان امتحان کنند زیرا در برخی انواع تومور، خاموش کردن سیستم عصبی می‌تواند رشد سرطان را تسریع کند.
به گفته مونهه، سلول‌های تومور اغلب از سلول‌های عصبی مانند شاهراه‌هایی استفاده می‌کنند تا به سایر قسمت‌های بدن بروند. اما تومورها هم به نوبه خود این شاهراه‌ها را می‌سازند و مواد شیمیایی آزاد می‌کنند که باعث رشد عصب‌ها می‌شود
عصب‌ها همچنین بخشی جدایی‌ناپذیر از مراحل اولیه بروز و پیشرفت سرطان‌اند. دکتر تیموتی وانگ، متخصص سرطان در مرکز سرطان هربرت ایروینگ در دانشگاه کلمبیا، می‌گوید: «نمی‌دانیم تومور به عصب‌ها چه می‌گوید و آن پیام کجا می‌رود. اما پیام‌های (سیستم) عصبی دوطرفه است. سلول‌های سرطانی علاوه بر دریافت پیام از عصب‌ها، پیام‌هایی می‌فرستند و همین در راهبرد کلی رشد [سرطان] نقش دارد.»
آمیت می‌گوید چالش پنج تا ده سال آینده این است که بفهمیم دقیقا چه پیامی بین تومور و سیستم عصبی ردوبدل می‌‌شود و آن گفت‌و‌گو مختل شود.
به عقیده مونهه ایجاد اختلال در این گفت‌و‌گو در کنار سایر درمان‌ها، در مبارزه با سرطان موثر خواهد بود.
شناخت بهتر ارتباط میان سرطان و عصب‌ها به مدیریت بهتر درد در بیماران نیز می‌انجامد. درد در انواع سرطان نمودهای متفاوتی دارد. این امکان وجود دارد که کشتن عصب‌های درد در مراحل اولیه بیماری نه تنها از میزان رنج بیمار بکاهد، بلکه از سرعت پیشرفت بیماری بکاهد.
پژوهش‌ها همچنین نشان داده است افرادی که برای اختلال‌های خلق‌و‌خو، افسردگی، استرس یا اضطراب دارو مصرف می‌کنند، کمتر احتمال دارد به سرطان مبتلا شوند.
به عقیده پژوهشگران، احتمال دارد این داروها با کاهش استرس سلول‌ها، توانایی افراد در مبارزه با تومورها را بهبود بخشند. آزمایش روی حیوانات نشان داده است که حتی گرم نگه داشتن محیط اطراف و کاهش استرس حیوان، روند گسترش تومور را کند می‌کند.
اریکا اسلوان، استاد دانشگاه موناش در استرالیا، در پژوهشی نشان داده است که کاهش استرس به بدن کمک می‌کند به درمان بهتر پاسخ دهد.
اسلوان معتقد است هرگونه فعالیت استرس‌زدا از جمله یوگا می‌تواند مفید باشد و از میزان استرس و فشار بر سیستم عصبی بیمار بکاهد.
اسلوان و سایر پژوهشگران می‌گویند در مورد ارتباط میان سیستم عصبی و سرطان تحقیق بیشتری لازم است تا پزشکان بتواند موثرترین روش درمانی را در اختیار بیماران بگذارند.

عوامل سرطانی شدن سلول های عصبی
محققین در مرکز سرطان نیویورک با کمک دانشمندان مدرسه پزشکی پنسیلوانیا برای اولین بار نشان داده اند که چگونه برخی سلول ها در مغز و سیستم عصبی سرطانی می شوند.
در این مطالعه محققین یک مهار کننده توموری به نام Merlin را مورد مطالعه قرار دادند. نتایج این مطالعه پرده از مکانیسمی برداشت که به موجب آن Merlin تومورها را مهار می کند و این مکانیسم در درون هسته ها عمل می کند. این دانشمندان کشف کردند که تومورهای مهارنشده سلولی از طریق یک سیستم پیام رسانی سلولی عمل می کنند که به آن سیگنالینگ hippo می گویند. این مطالعه مسیر و روش که این سیگنالینگ اتفاق می افتد را شناسایی کرده است.
شناسایی چگونگی و چرایی عملکرد این مسیر سیگنالینگ در مهار تومورها می تواند منجر به درمان های دارویی شود.  در سلول ها، مهارکننده های توموری برای جلوگیری از تقسیم غیرطبیعی سلول در بدن وجود دارند. فقدان Merlin منجر به ایجاد تومور در بسیاری از سلول های سیستم عصبی ما می شود. دو نسخه از این مهار کننده ها توموری وجود دارد که هر کدام  از این نسخه ها از یک والد به ارث می رسد. فقدان Merlin که به دلیل از دست رفتن تصادفی هر دو نسخه این ژن ها اتفاق می افتد می تواند منجر به ایجاد تومورهای پراکنده شود. از طرفی از دست دادن حتی یک نسخه یا به ارث بردن نسخه غیرطبیعی می تواند منجر به ایجاد شرایطی به نام نوروفیبروماتوزیز نوع2 شود.
درمان موثری برای این تومورها به غیر از استفاده از جراحی های مکرر برای برداشتن تک تومورها(که نمی تواند تومورها را ریشه کن کند) و رادیوتراپی، وجود ندارد.
این محققین می گویند که می دانیم که فقدان مهارکننده تومورMerlin منجر به تکوین تومورهای سیستم عصبی می شود و به درک چگونه اتفاق افتادن آن بسیار نزدیک شده ایم. با فهمیدن چگونگی عملکرد آن، می توان از این اطلاعات استفاده کرده و داروهای جدید و موثری را ایجاد نمود.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: سیستم عصبی سرطان سلول های عصبی نشان داده سیستم عصبی سلول ها عصب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۴۹۲۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راهی جدید برای پیشگیری و درمان بیماری‌های روده

آفتاب‌‌نیوز :

محققان سیستم بهداشتی کوه سینا، در مطالعه پیشگامی، اهمیت گونه‌های فعال اکسیژن در حفظ عملکرد سلول‌های بنیادی و جلوگیری از التهاب در حین ترمیم زخم، را بررسی کرده اند. یافته‌های پژوهشگران، می‌تواند بینش بیشتری را درباره پیشگیری و درمان بیماری‌های التهابی روده (IBD) ارائه دهد.

گونه‌های فعال اکسیژن، مواد شیمیایی بسیار واکنش پذیری هستند که از اکسیژن تشکیل شده اند. ترشح گونه‌های فعال اکسیژن در روده برای حفظ عملکرد سلول‌های بنیادی و ترمیم زخم ضروری است. با این حال، می‌تواند اثرات التهابی نیز ایجاد کند.

تیم تحقیقاتی، عوامل کلیدی که باعث ایجاد تغییرات غیرطبیعی سلول‌های بنیادی می‌شوند را یافته اند که نقش مهمی از گونه‌های فعال اکسیژن در حفظ روده‌های سالم را نشان می‌دهد.

دانشمندان گفته اند: واضح است که تنظیم اکسیژن و گونه‌های فعال اکسیژن نقش مهمی در بیماری‌های مزمن، و به طور خاص IBD ایفا می‌کنند. این مطالعه پیشرفت بزرگی را در تعریف نقش کلیدی گونه‌های اکسیژن در حفظ یک سد مخاطی سالم برای IBD ارائه می‌دهد.

تیم تحقیقاتی نقش گونه‌های فعال اکسیژن و NOX۱، پروتئین مورد استفاده برای تولید این مواد شیمیایی، را مورد مطالعه قرار دادند. به گزارش سیناپرس، پژوهشگران، مقدار گونه‌های فعال اکسیژن را اندازه گیری کرده و مشخصات بیان ژن سلول‌های سد روده را از موش‌ها و انسان‌های مبتلا به کولیت اولسراتیو، یکی از زیرگروه‌های IBD، تجزیه و تحلیل کردند.

 سلول‌های سد کننده روده، سطح روده را می‌پوشانند و به هضم غذا، جذب مواد مغذی و جلوگیری از هجوم باکتری‌های روده کمک می‌کنند. محققان، داده‌های بیان ژن را در بافت‌های ملتهب و غیر ملتهب روده بزرگ مقایسه کردند.

دانشمندان دریافتند:ترکیبی از NOX۱، از دست دادن عملکرد -که منجر به کاهش گونه‌های فعال اکسیژن می‌شود، به علاوه وجود ماده‌ای به نام TNF که باعث التهاب می‌شود، منجر به افزایش غیرطبیعی سلول‌های میکروفولد می‌شود. سلول‌های میکروفولد، که به عنوان سلول‌های M نیز شناخته می‌شوند، برای تنظیم پاسخ ایمنی روده بسیار مهم هستند.

تیم تحقیقاتی، این افزایش غیرطبیعی در تعداد سلول‌های M را در نتیجه از دست دادن گونه‌های فعال اکسیژن در سلول‌های بنیادی یافتند. به گزارش سیناپرس، این افزایش در سلول‌های M اپیتلیال باعث افزایش جذب سلول‌های ایمنی در موش‌ها می‌شود. محققان توانستند با درمان سلول‌های روده به کمک گونه‌های فعال اکسیژن، نقص اولیه به دنبال از دست رفتن این گونه‌های اکسیژن در طول التهاب، را معکوس کنند.

پژوهشگران اظهار داشته اند: اکسیژن فعال، که توسط سلول‌های بنیادی آزاد می‌شود، برای حفظ یک روده سالم از طریق حفظ تعادل مناسب انواع سلول‌های سد روده، حیاتی است.

یافته‌های تحقیقاتی، در مجله Gut منتشر شده اند.

منبع: سیناپرس